Ojczyzną tego niejadowitego węża, zwanego po angielsku Corn Snake, a po polsku potocznie zbożówką są Stany Zjednoczone (część poł-centr. i wsch.) oraz Meksyk (część półn.). Zasiedla rozmaite siedliska, także te blisko człowieka. Należy do rodziny połozowatych (Colubridae) i podrodziny Colubrinae, czyli węży właściwych. Wyjątkowo dorasta do 180 cm i osiąga masę ciała 1 kg, ale zwykle jest o 50-70 cm mniejszy i o ponad połowę lżejszy.
Wąż zbożowy dobrze wspina się, pływa i zakopuje w podłożu. Zwykle łatwo się oswaja i przyzwyczaja do konkretnej osoby, rzadko kąsa. Generalnie prowadzi naziemny i dzienny tryb życia, ale w terrarium jest aktywny często także nocą. Dożywa zwykle kilkunastu lat, choć wyjątkowo nawet ponad 20. Idealne terrarium powinno być typu horyzontalnego. Dla jednego osobnika o długości około metra powinno ono mieć, moim zdaniem, wymiary: 90x40x50 cm.
Na wyposażenie terrarium składają się: źródło ciepła (emiter, żarówka, mata lub kabel grzewczy), basenik na wodę, konary/gałęzie, korzenie, płaty kory, sztuczne rośliny itp.). Jako ściółki najlepiej jest użyć włókna kokosowego, które można zmieszać z niewielką ilością odpylonych trocin, zrębków drewna, odrobiną piasku itp. Konieczne są dwie kryjówki – jedna w strefie ciepłej, a druga w chłodnej. Obie strefy powinny zajmować po około 50% powierzchni terrarium.
Zbożówka nie wymaga promieniowania UVB, a doświetlanie terrarium służy głównie obserwatorowi. Temperatura powietrza w nim powinna wynosić w dzień około 26ºC, a pod źródłem ciepła około 31ºC; nocą zaś o kilka stopni mniej. Optymalna z kolei wilgotność powietrza to 50-70%, czyli tak jak normalnie w mieszkaniu. Część chłodną terrarium z kryjówką można ewentualnie od czasu do czasu lekko spryskać letnią wodą.
Podstawę żywienia stanowią myszy i szczury (żywe lub mrożone). Sporadycznie można podawać także jednodniowe kurczęta lub przepiórczęta. Częstotliwość karmienia zależy od wieku gada i jego kondycji, ale generalnie młode do roku życia karmimy 1-2 razy w tygodniu; dorosłe zaś co 7-14 dni. Mrożonkę przed podaniem wężowi należy rozmrozić i ogrzać do temperatury około 26ºC, np. przez namoczenie w ciepłej wodzie.
Doświadczeniu hodowcy mający kilka węży karmią każdego z osobna, w pojemnikach bez podłoża. Zapobiega to rywalizacji gadów o pokarm oraz zatkaniu jelit w przypadku połknięcia większego kawałka ściółki. Maksymalna wielkość zadawanej porcji pokarmu powinna odpowiadać średnicy gada w jego najgrubszym miejscu. Żywa ofiara przed pożarciem jest duszona, choć nie zawsze. Czasami obserwuje się połykanie jej bezpośrednio po ataku.
Gdy wąż jest zestresowany (np. łapaniem go), często potrząsa ogonem i uderza nim rytmicznie o podłoże, co wywołuje odgłos podobny do grzechotki. Gady te mogą też atakować opiekuna, wyginając ciało w kształcie litery “S”. Dawniej wyróżniano kilka podgatunków, ale dziś mają one status oddzielnych taksonów. W niewoli wyhodowano setki odmian barwnych zbożówek, np. Amber, banded, blizzard, bloodred, butter, candy cane, frosted, ghost, lavender, motley, zig-zag i inne.
U dorosłych wylinka, czyli zrzucanie starego naskórka zachodzi mniej więcej co 4-5 miesięcy. W tym czasie gad może być wycofany, mało ruchliwy a nawet agresywny. Zwykle nie przyjmuje wtedy pokarmu. Wylince towarzyszy charakterystyczne zmętnienie oczu i przytłumienie barw. Proces ten może trwać kilka dni. Hodowca powinien wtedy zwiększyć nieco wilgotność w terrarium (spryskiwanie).
Zbożówki chwytamy mniej więcej w połowie ich długości. Tak przed, jak i po dotykaniu gada należy dokładnie umyć ręce. Gatunek ten nie podlega rejestracji na terenie UE. Znakomicie nadaje się do chowu przez początkujących terrarystów. Szczególnie młode osobniki są mistrzami ucieczek, o czym zawsze trzeba pamiętać i szczelnie zamykać terrarium.
W kolejnej części omówię rozród węży zbożowych w warunkach hodowli amatorskiej.