Ten piękny, filigranowy gatunek z rodziny piękniczkowatych (Poeciliidae), zwany jest w języku angielskim Tiger Teddy. W naturze występuje endemicznie w Kolumbii, gdzie spotkać go można w dorzeczach rzek Rio Truando (departament Chocó na zachodzie kraju, graniczący z Panamą) i Rio Atrato w północno-zachodniej części Kolumbii.
Samica jest większa i dorasta do 2,5 cm, podczas gdy samiec jest mniejszy (dorasta do około 1,5 cm), smuklejszy, ma także węższą głowę i organ kopulacyjny – gonopodium. Dodatkowo u samicy pręga nad płetwą odbytową jest wyraźniejsza, częstokroć z miedzianym obramowaniem.
Ubarwienie ciała: na oliwkowo-żółto-miodowo-zielonkawym tle (gdzieniegdzie mniej lub bardziej pomarańczowym), w tylnej połowie ciała, występują poprzeczne, czarne pręgi (6-9). Cieniutkie obramowania płetw nieparzystych opalizują przy dobrym świetle w kolorze błękitnym (szczególnie widać to u wyrośniętych samic).
Ryby spokojne i towarzyskie, dość ruchliwe, choć pływają wolno i spokojnie, często co i raz „przystając” w bezruchu. W sprzyjających warunkach są ciekawskie i dość śmiałe. Utrzymywane tzw. parkami lub nawet w małych grupkach (3-5 osobników), w zbiornikach (nawet jednogatunkowych) ze skąpą obsadą roślinną wyraźnie źle się czują i stają się bojaźliwe.
Samce bywają wobec siebie zadziorne – wzajemnie przeganiają się i atakują, prężąc płetwy i wyginając ciała. Owe niesnaski nie są jednak groźne dla ich zdrowia. Samiec inicjujący zbliżenie często ukradkiem podpływa od tyłu do samicy i nakierowując gonopodium ku przodowi, stara się szybko doprowadzić do kopulacji.
Drobnotka nie nadaje się do chowu w akwarium ogólnym (zespołowym). Wespół bowiem z większymi, ruchliwszymi i często agresywniejszymi gatunkami ryby te giną zwykle po niedługim czasie i praktycznie nie ma szans na odchowanie młodych. Najlepszy jest dla nich zatem zbiornik jednogatunkowy i chów w większych grupach złożonych, np. z 4-5 samców i 8-12 samic.
Bardzo wskazane jest ustawienie akwarium w miejscu zapewniającym mu kilkugodzinną w ciągu dnia operację promieni słonecznych (raczej nie bezpośrednią). Omawiane ryby preferują zbiorniki obficie zarośnięte zarówno miękką, jak i twardą roślinnością. Szczególnie polecane są mchy i gatunki pływające (rzęsy, limnobium, rogatek, wywłócznik, najas itp.), w których schronienie znajduje nowo narodzony narybek.
W zbiorniku trzeba jednak pozostawić tu i ówdzie wolne przestrzenie do swobodnego pływania i żerowania. Pojemność zbiornika może wynosić jedynie 20 l, lecz prawdziwe piękno i behawior tych ryb uwydatniają się w znacznie większych, np. 60-80 l. Elementami wystroju mogą być 1-2 niewielkie korzenie i kilka kamieni oraz średnio gruby piasek. Oświetlenie akwarium powinno być dość silne, ale stonowane przez wspomnianą roślinność pływającą.
Woda powinna być średnio twarda, rzędu 12-15ºn, o odczynie minimalnie kwaśnym do zasadowego (6,8-8,0) i temperaturze 22-25°C (nie powinna długotrwale przekraczać 26°C, ani spadać poniżej 15°C), nieznacznie raz w tygodniu odświeżana (10-15%, gdy działa filtracja lub 25-40 przy jej braku – to czasem ma miejsce w małych zbiornikach), znajdująca się w lekkim, subtelnym ruchu.
Wodę warto filtrować, np. z użyciem małego, gąbkowego filtra wewnętrznego, napędzanego brzęczykiem. Uzasadnione jest ponadto zainstalowanie napowietrzacza, zwłaszcza podczas letnich upałów, gdyż tlen potrzebny jest do życia nie tylko osobnikom dorosłym i młodocianym, ale również zarodkom rozwijającym się w ciele samic.
Drobnotki są wszystkożerne, jednak pokarm powinien być odpowiedniej miękkości i wielkości, dostosowanej do ich niewielkiego otworu gębowego. Chętnie zjadane są małe larwy komarów, siekane rureczniki i grindal, a także różnorodne mrożonki (oczlik, moina, rozwielitka, mysis) oraz rozdrobnione karmy płatkowe i drobne granulaty, w tym z komponentą roślinną (spirulina) oraz liofilizowane typu FD.
Ryby te nie stronią od zjadania glonów, ale raczej w małych ilościach (głównie jedzą tzw. aufwuchs). Dlatego też zbiornik do ich odchowu nie powinien być świeżo założony, lecz stary, nieco nawet „zapuszczony”. W małym akwarium należy zwracać szczególną uwagę na jakość zadawanego pokarmu oraz jego ilość. Jednorazowo nie wolno podawać go więcej, niż ryby zdążą zjeść w ciągu kilku minut.
Jako uzupełnienie diety ryb dorosłych mogą być podawane drobniejsze rozwielitki i oczliki. Należy wszakże pamiętać, że jest to pokarm nisko kaloryczny, stąd podawanie go samicom ciężarnym i rodzącym jako główne menu może w dłuższej perspektywie negatywnie wpłynąć na ich kondycję i rozwój płodów.
Drobnotka nadobna jest równie plastycznym gatunkiem, co drobniczka jednodniówka (Heterandria formosa), lecz nieco wrażliwszym. Można wprawdzie utrzymywać ją w niższej temperaturze wody (18-21ºC), ale wówczas ryby zdecydowanie wolniej rosną i słabo się rozmnażają lub wcale. Korzyścią jest jednak znacznie przedłużenie długości ich życia. Generalnie zaś temperatura wody dla drobnotek nie powinna przekraczać 26ºC.